Misja szkoły "Nasza szkoła fundamentem Twojej przyszłości, bowiem ad maiora natus sum".

Historia szkoły

HISTORIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ W WOLI WIERZBOWSKIEJ

ROK 1915

Około roku 1915 z inicjatywy mieszkańców wsi powstała szkoła o jednym nauczycielu opłacanym przez rodziców.

/ na podstawie kroniki szkoły /

Jeden z pierwszych nauczycieli nazywał się Schmidt.

/ na podstawie przekazów mieszkańców /

ROK 1920

WOJNA POLSKO - BOLSZEWICKA

Bolszewicy w Ciechanowie i okolicach byli krótko, zaledwie 11 dni.

Straty materialne w samym mieście nie były duże - zgłaszał je browar, cukrownia, gimnazjum, kupcy i niektórzy mieszkańcy.

Straty poniósł majątek Gutkowskich w Śmiecinie, spalone było Przedwojewo Konopnickiego, szkoła w Woli Wierzbowskiej, spaliły się Bartołdy i Grabienice.

/na podstawie artykułu Edwarda Lewandowskiego - Bolszewicy

w Ciechanowie Gazeta Samorządu Miasta Nr 9 ( 102 ) wrzesień 2000/

ROK 1925

Został utworzony obwód szkolny. Nominację do pracy otrzymało dwóch nauczycieli:


Piotr Gogolewski	Stanisław Wojciechowski

Rozpoczęto przygotowania do budowy szkoły, mieszkańcy wsi dobrowolnie opodatkowali się na ten cel.

Powstał komitet budowy szkoły, w skład którego weszli jego mieszkańcy:

Władysław Morawski Albin Kołakowski

oraz Antoni Moderacki, którego zdjęcia nie udało nam się odnaleźć.

LATA 1925 - 1929

Budowa trwa, tymczasem nauczanie odbywa się w domach prywatnych u:

p. Stryjewskich

p. Moderackich

p. Pszczółkowskich / Przybysz /

p. Kołakowskich

Dom w Woli Wierzbowskiej

ROK 1930

Ukończono budowę szkoły. Budynek był drewniany, piętrowy. Mieściły się w nim 3 izby lekcyjne i mieszkania dla dwóch nauczycieli.

Zmienił się stopień organizacyjny szkoły. Była to 3 – klasowa, siedmio oddziałowa Publiczna Szkoła Powszechna w Woli Wierzbowskiej. Zatrudnionych było w tym czasie trzech nauczycieli:

/ od lewej / Piotr Gogolewski, Łucja Ossowska, Władysław Nowak.

Piotr Gogolewski był kierownikiem placówki.

ROK SZKOLNY 1931/32

Dotarliśmy do jednej z najstarszych absolwentek naszej szkoły. Od niej otrzymaliśmy świadectwo szkolne z 1932r. Jest ono podpisane przez kierownika Gogolewskiego i opiekuna oddziału Władysława Nowaka. Na szczególną uwagę zasługują nazwy przedmiotów, których uczono w tamtym czasie.

ROK SZKOLNY 1935/36

Uczniowie, dla których zakończył się rok szkolny 1935/36 i ich nauczyciele.

W tle drewniany budynek szkoły.

LATA 1939 - 1945

1 września 1939 roku wybuchła II wojna światowa. Nauczyciele zostają powołani do wojska. Działalność edukacyjna została przerwana.

Do budynku szkolnego wprowadzają się niemieccy żołnierze jednostki wojskowej Luftwafe 2.

W 1942 roku budynek szkoły zostaje rozebrany i przeniesiony do Ciechanowa. Sprzęty i akta szkolne zostały zniszczone.

ROK 1945/46

Tuż po zakończeniu działań wojennych, wczesną wiosną rozpoczyna się nauczanie. Ze względu na brak budynku szkolnego, zajęcia odbywają się w domach:

p. Gąsieskich

p. Zembrzuskich

i w mleczarni.

Nauczycielem zostaje Feliks Morawski.

Historia się powtarza. Mieszkańcy chcą kształcić swoje dzieci, znowu udostępniają im swoje domy. Jednocześnie czynią starania o to, aby w ich miejscowości była szkoła.

Tym razem na czele grupy staje Franciszek Morawski.

Dzięki staraniom całej społeczności udało się uzyskac poparcie Ispektoratu Szkolnego oraz komisarycznych władz Armii Czerwonej. Na początek pozyskano dwa baraki, zestawiono je i ….. do nauki.

Na zdjęciu pierwsi powojenni absolwenci ze swoją kadrą nauczycielską. W środku siedzi ówczecny kierownik szkoły Stanislaw Złomaniec.

LATA 1947 - 1954

Szkoła nadal funkcjonuje w baraku.

Często zmieniają się nauczyciele i kierownicy szkoły. Funkcję tę pełnili w tym czasie:

Szczepan Rutkowski

Sabina Gryszpan

Eugeniusz Jankowski

Józef Józefowicz

Eufemia Witanowska

ROK 1954

Tuż obok baraków wznoszony jest murowany budynek szkoły. W kronice czytamy " Tuż przy baraku wznoszony zostaje nowy budynek szkolny przez Państwowe Przedsiębiorstwo Budowlane w Ciechanowie, które nie zdążyło ukończyć budowy na 1-IX-54r. i oddać do użytku". Słowa te napisał nowo powołany kierownik szkoły Henryk Urawski.